Dag 19 knysna

Dag 19

Dit beloofd een leuk dagje te worden, hier was Tim het echter in de ochtend nog niet helemaal mee eens.. Hij zou vandaag gaan bungeejumpen. Ofja dit was het plan.

In de ochtend vertrokken we naar een plaatsje zo'n twintig kilometer verderop. Hier konden we in de ochtend even winkelen waarna we daarna richting het strand zouden gaan voor de boottocht.
Onderweg kwam Joyce erachter dat ze haar camera was vergeten. Gelukkig belde craig onze tourguide even naar het hotel waar de camera nog lag. Gerustgesteld en we mochten de camera van onze buschauffeur lenen.

In plaats van winkelen liepen we richting het strand. Langs de rotsen af liepen we naar beneden..
Na onze strandwandeling reden we een stukje verder met de bus richting een ander strand waar onze boot klaar lag.
Het was een soort speedboot die vanaf het strand het water inging.
Daar gingen we dan!! Roetsj het water in!

Al snel zagen we een aantal walvissen. Helaas kwamen ze niet helemaal boven het water uit en omdat we minimaal vijftig meter afstand moesten houden zagen we ze niet zo goed.
Ze besloten verder te varen en een paar km verderop had de gids dolfijnen gespot. Hij werd helemaal enthousiast, na een tijdje konden we zien waar hij het over had. Een groep van meer dan duizend dolfijnen!! In een woord, wauw!
Wat was dat gaaf om te zien. Als we met de boot iets sneller vaarde paste de dolfijnen zich hieraan aan. Een mooi gezicht!!

Na deze mooie groep dolfijnen vaarde we terug naar de kust. Nu moesten we met de boot weer het strand op, goed vasthouden en roetsj daar gingen we weer!
We hadden nog even voordat onze taxi kwam die ons bracht naar de bloukrans brug.
Om twee uur werden we opgehaald door een taxi. We gingen met zeven richting de bloukrans brug.
Tim en Corne waren de twee die wel wilde springen. De rest ging mee voor de aanmoediging.
Ongeveer drie kwartier later reden we over de brug, het was wel erg hoog.
Eenmaal de auto geparkeerd gingen we naar het uitzichtpunt. We wachten tot er iemand ging springen zodat tim en Corne konden beoordelen of ze het ook aandurfde.
Nou..na de sprongen die we hadden gezien was er een groot overleg.
Durfde ze het aan of niet..aan de gezichten te zien niet..even een duwtje gegeven en Tim besloot te gaan.
Meteen ingeschreven, voor honderd rand, zo omgerekend zeven euro ging Joyce mee kijken.

Voordat je kon springen moest je door een soort kooi lopen van ijzer. Onder je zag je de diepte. Woow het was echt heel hoog!
Na zo'n 250 meter door de kooi te hebben gelopen kwamen we aan bij een groot betonnen vlak. Vanaf daar gingen ze springen.

Corne had besloten mee te lopen en daar te kijken of hij ging springen.
Je werd in volgorde van nummer opgenoemd. Tim moest als tweede springen. Na de eerste sprong werd Tim klaargemaakt. Hij had een soort tuigje om en werd daarna aan zijn enkels vastgemaakt. Ondertussen kwam de eerste springer boven met een dikke big smile.
Tim werd vastgemaakt en twee mannen begeleidde hem naar het randje, pff!
Het was wel erg diep! Ondertussen wenste de rest hem nog succes en na het aftellen van vijf naar een sprong tim naar beneden! Ondertussen hield Joyce haar hart vast..in het begin sprong tim niet helemaal goed waardoor hij zich onderweg corrigeerde en daarna een mooie sprong naar beneden maakte!!
Binnen tweeënhalve minuut was hij weer boven, met een lach!

Tim vertelde enthousiast zijn verhaal en hierdoor werd Corne aangestookt om ook te springen!
Wat een ervaring!
Op de terugweg in de taxi ging het nergens anders meer over, de adrenaline zat er nog goed in!!

Tim heeft het filmpje van zijn sprong en de foto's gekocht. Deze hebben we eenmaal terug meteen bekeken.

S avonds hebben we in de pub vlakbij wat gegeten en daarna nog even wat gedronken.